do gwiazd, lecz także innych trudno dostępnych miejsc, gdzie na pomoc człowieka robot raczej nie mógłby liczyć, jak głębokie kopalnie lub kompleksy nuklearne. <br><br>W uniwersalnej maszynie von Neumanna najbardziej chyba kusi zdolność do radykalnej adaptacji. Zamiast dziesiątków wyspecjalizowanych urządzeń wyobraźmy sobie jedno, umiejące przebudowywać się w zależności od potrzeb. Taka transformacja wymagałaby wykorzystywania ogromnej liczby mikroskopijnych modułów, tak zwanych nanitów. Literatura s.f. pełna jest przykładów zastosowania podobnych rozwiązań. Wizja zaiste budująca to domy powstające same wraz z umeblowaniem. Niemniej często pojawia się jednak ostrzeżenie przed totalnym kataklizmem. Wyobraźmy sobie samoreplikujący się nanomoduł. Załóżmy śmiało, że jako podstawowych składników używa wodoru