istotę. [...] W uzyskaniu wolności widziałem jeszcze inny cel. Po wyjeździe za granicę miałem powiadomić pana, że emigranci przyjęli mnie bardzo chłodno, wskutek czego nie mogłem ich prosić o hasła, które przyrzekłem panu, i oddawać panu swe usługi w charakterze agenta. Stamtąd miałem zamiar przez pewien czas trzymać pana na fałszywych tropach i w ten sposób umożliwić wzmocnienie organizacji, następnie zaś opublikować we wszystkich czasopismach całą tę komedię i uniemożliwić prześladowanie ludzi, na których rzucałem oszczerstwa. Myśl ta rzeczywiście ożywiła mnie, a że moje usposobienie wymaga nieustannej aktywności, samopoczucie znacznie mi się poprawiło".<br>Kunicki powrócił jeszcze w odwołaniu do sprawy zabójstwa Sudiejkina