w znakomitych analizach opisujących tworzenie się państwa i nowego społeczeństwa ukraińskiego (Dwi Ukrajiny). O ile samo spostrzeżenie, że ludność Ukrainy dzieli się niejako na dwa obozy pod względem mentalności i języka, jest w miarę poprawne, to już błędne jest wyciąganie z tego podziału wniosków politycznych. Otóż w tej chwili gwarancją trwałości państwa jest elita polityczna, dawna nomenklatura, która po rozpadzie Związku Sowieckiego ujrzała w nowym państwie szansę emancypacji i realizowania własnych interesów bez nadzoru moskiewskich rewizorów. Nastąpiła szybka prywatyzacja państwa i najintratniejszych składników posowieckiej gospodarki. Było co dzielić, bo na Ukrainie ulokowano istotną część radzieckiego potencjału przemysłowego i technologicznego: olbrzymi i