porze, w której, jak sądził, wszyscy już będą po kolacji, a zastał samego <br>Teofila (radca dworu był już w drodze do Namiestnictwa, a pani Zofia nie wróciła <br>jeszcze od fryzjera> i nasycił swe samotne serce rozmową z chłopcem - ksiądz <br>Grozd dojrzał go wychodzącego z bramy. Katecheta od dawna wiedział, że tu mieszka <br>Grodzicki, i w mgnieniu oka olśniła go myśl, że to Rojek zaniósł wówczas wiadomość <br>o konferencji.<br> Od razu znienawidził filologa, który dotychczas był mu obojętny. Zatrzymał <br>się na moment tknięty siłą tego uczucia. Jakby nag1e podniosła się tama, która <br>od miesiąca więziła w skrytych i milczących zastojach duszy złość