ścigana strachami rozmaitymi". Dochodzą wieści budzące grozę: od Mińska ciągną do Grodna "czarne seciny", mogą przyłączyć się do prowokacyjnych orszaków, do procesji stronnictwa carskiego i rozpocząć pogromy - Żydów i Polaków, tworzących miejscową inteligencję.<br><br>Pani Eliza w towarzystwie Obrębskiej, Gorzkowskiej (służące uciekły gdzieś na miasto i nie wiadomo, czy w tym tumulcie w ogóle powrócą do chlebodawczyni) przygotowuje jedzenie i herbatę dla kilkanaściorga żydowskich dzieci przyprowadzonych tu przez płaczące matki w obawie przed pogromem.<br><br>Ponury, listopadowy dzień, za oknami gęsty już mrok. Z ulicy gdzieś z oddali dobiega uszu narastający coraz silniej poszum cerkiewnych pieśni. Coraz bliżej, już można odróżnić słowa: "Boże