to również inni badacze, widząc w tych zmianach także, lub przede wszystkim, interakcję pomiędzy ciśnieniem lodu, prędkością jego ślizgu po podłożu i wielkością przepływów wody (Hooke i in., 1984; Humphrey i in., 1986). W przebiegu kanałów pod lodowcem Bondhus (Norwegia) stwierdzono zmiany, które były największe wiosną, podczas wykształcania się drenażu tunelowego. Następowały one skośnie do kierunku ruchu lodowca (Hooke i in., 1984). Niestabilność przebiegu kanałów subglacjalnych jest ważną cechą drenażu lodowcowego. Gdy lodowiec porusza się po podłożu zbudowanym z osadów nieskonsolidowanych, mogą następować również zmiany położenia kanałów podlodowcowych. Jednakże G.S. Boulton i R.C.A. Hindmarsh (1987) opisali mechanizm stabilizacji