zespół za zespołem. Składały się na każdy z nich po dwie lub trzy osoby związane liną. Każda z nich miała na głowie świecącą czołówkę. Wił się tak po lodowcu ten świecący wąż, omijając szczeliny, a my wtopiliśmy się w niego jak jeszcze jedno świecące ogniwo. Po mniej więcej trzech godzinach tuptania miałam już dosyć. Wydawało mi się, że to kres moich możliwości. Żałowałam, że przed wyruszeniem na wyprawę nie spisałam testamentu, tak jak druga kobieta na szczycie Henriette d Angeville zwana narzeczoną Mont Blanc i z żalem myślałam, że moje doznania w tym wymarzonym miejscu, podobne będą do wrażeń pierwszej kobiety