a następnie, przez pomnażanie modułów w postępie geometrycznym, w ciągu kilku lat eliminuje sąsiadów i tworzy jednogatukowe płaty. Gromadząca się nekromasa z obumierających modułów istotnie przekształca środowisko w ciągu kilku lat. Powstaje warstwa nekromasy o grubości od 5 do 30cm, która uniemożliwia pojaw i rozwój siewek, jak i nowych modułów turzycy błotnej C.acutiformis (Ryc. 2.31). Z czasem następuje dekompozycja nekromasy, co stwarza możliwość zasiedlenia tego miejsca przez inne rośliny. <br>Podobną strategię reprezentuje turzyca piaskowa Carex arenaria rosnąca na wydmach. Szybkie tempo wzrostu modułów i przyrostu kłączy na długość powoduje ekspansję tego gatunku i eliminację sąsiadów. Towarzyszyły temu procesowi przemiany