czasie wszelkiego poręczenia za podejrzanego o przestępstwa (majątkowe, osób prywatnych, organizacji społecznych, towarzyszy pracy) sięgnęły 20 do 30 proc., całą resztę tzw. "&lt;hi&gt;środków zapobiegających uchylaniu się od sądy&lt;/&gt;" stanowiły areszty tymczasowe. Proporcje te nie uległy istotnym zmianom w ostatnich latach. W zakładach karnych oczekuje na ogół na rozprawy do 20 tys. osób. Jeżeli zważyć, że podstawowy czas aresztu nie przekracza 3 miesięcy, to ich ilość w ciągu roku znacznie przerasta liczbę 20 tysięcy wypadków. Na przykład w roku 1973 sięgnęła ona 50 tys. oskarżonych ("Państwo i Prawo", styczeń 1980 r.).<br><br> Kontrolę nad praktyką aresztową, stosowaną przez władze śledcze, sprawują sądy. W