zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie znajduje się luksusowa szabla marynarska porucznika Włodzimierza Opalki. Oto jej opis: <gap> Szabla wz. 1934. Była to ostatnia oryginalna polska kawaleryjska szabla bojowa. Potrzeba opracowania nowego wzoru szabli bojowej wynikała z dużej różnorodności tej broni w Wojsku Polskim, często złej jakości, a także z braku u schyłku lat dwudziestych szabel do pełnego wyposażenia kawalerii. W 1922 r. wojsko na przewidzianych etatem 48 900 szabel dysponowało zaledwie 23 600 sztukami. W grudniu 1930 r. Departament Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych polecił wycofać szable z mobilizacyjnego wyposażenia: szwadronów marszowych pułków kawalerii, plutonów marszowych kawalerii, plutonów marszowych kawalerii dywizyjnej, plutonów marszowych