badaniami. Prokuratura musi opierać się na mocnych dowodach.<br>Potwierdzenie tożsamości zwłok przy pomocy kodu genetycznego DNA było niemożliwe z powodu zbyt daleko posuniętego rozkładu tzw. tkanki miękkiej. W tej sytuacji Zakład Medycyny Sądowej AM podjął próbę identyfikacji zwłok na podstawie szczegółów budowy anatomicznej. Wzrost (155 i 170 cm) i charakterystyczne ubytki uzębienia ofiar potwierdzają hipotezę policji i prokuratury: to są szczątki zwłok Jolanty N. i Sławomira N. z Wisznic.<br>Do uzyskania stuprocentowej pewności konieczne jest jednak wykonanie - na podstawie czaszek ofiar - tzw. retrospekcji twarzy, odtworzenie ich wyglądu i porównanie ze zdjęciami zaginionych. Zajęło się tym Laboratorium Kryminalistyczne Komendy Głównej Policji.<br>Rodzina