satysfakcję, że tak wysoko urodzony arystokrata wschodniopruski zajmuje się zgoła prozaicznym fachem . Na przekór temu, od 1961r. aż do śmierci zamieszkiwał w Bazylei. Po wojnie książę włączył się w nurt działalności rewizjonistycznego ośrodka Göttinger Arbeitkreis , którego podstawowa teza głosiła, że utrata przez Polaków wschodnich obszarów nie upoważnia ich do rekompensowania ubytków przez włączenie do swego państwa dawnych terenów niemieckich. Wspierał rewizjonistów finansowo i merytorycznie. We wspomnieniach skomentował jednak krytycznie te działania: "Nikt wówczas nie mógł przewidzieć, że cele, które nam przyświecały, i tezy, które reprezentowaliśmy, w wyniku rozwoju sytuacji politycznej doprowadzą nas do absurdu". Wreszcie w 1966r. pod wpływem słynnego memorandum