Piotr. Choć nie ma to już znaczenia. Dla mnie i tak<br>odtamtąd jesteśmy już razem. Rozmawiamy, dąsamy się na siebie,<br>sprzeczamy. Czasem nawet jestem pewna, że tańczyliśmy. Byłeś taki<br>nieśmiały. Powiedziałam, przytul mnie. I przytuliłeś mnie, ale jakby<br>cię to zabolało. Powiedziałam, w tangu się zawsze szepce coś miłego do<br>ucha. Szepnij mi coś miłego. To przynajmniej uśmiechnijmy się do<br>siebie. Nie możemy być tacy smutni, Piotr. Popatrz, wszystkie pary<br>uśmiechają się do siebie. Pamiętasz, nadepnąłeś mi na palce i nawet nie<br>powiedziałeś przepraszam. Nie pamiętasz? To pewnie i nie pamiętasz, że<br>odprowadziłeś mnie po zabawie pod sam dom. Księżyc świecił