namówię Ojca Świętego, by mu obraz darował...<br>- O wielkie nieba! Czyż być może, Eminencjo?<br>- Tak jest. Poruszony impetycznym pragnieniem waści, tak sobie postanowiłem <br>uczynić...<br>Wojewoda zamilkł. Dni poprzedzające porwanie obrazu stanęły mu w oczach jak <br>żywe. Zatem kardynał skłaniał się do jego prośby? Gdyby wytrwale nalegał, otrzymałby <br>obraz, nie potrzebując uciekać się do zbrodni? Z legalnie osiągniętym skarbem <br>wróciłby bezpiecznie i spokojnie do Kodnia, nie napastowany przez nikogo, przeciwnie, <br>chwalony i wysławiany? Matka Boża królowałaby na Podlasiu, jak dzisiaj króluje, <br>lecz on nie popadłby pod klątwę, nie siedział przez dwa lata w wieży niby więzień, <br>żywy upiór napełniający wszystkich niepokojem, nie