czasu?<br>- Może...<br>Z perspektywy lat oczarowanie tamtych dwojga kojarzy się Marcie z tutejszą wiosną. Wybucha nagle feerią barw i kształtów, wprost marnotrawnym bogactwem śpiesząc z kwitnieniem ku owocowaniu przed końcem krótkiego lata.<br>- Bardzo dobrze się uczyła dopóki nie poznała tego chłopca.<br>Wtedy w zwyczajnym gimnazjum nie było miejsca dla brzemiennej uczennicy nawet zamężnej. A ona nie przeniosła się do wieczorowego dla dorosłych. Wieczorów nie oddałaby za nic. Wieczory należały do niego. W dzień nie miał czasu nawet na największą miłość. Pracował na swoją karierę. Na przyszłość obojga. Tak mi tłumaczyli. On nigdy się zbytnio nad książkami nie trudził, tym łatwiej rezygnował