przez każdego z nich odpowiednio wiernopoddańczej deklaracji, nie była zapewne najdogodniejszym momentem i miejscem, aby wstać z krzesła i ryknąć: "Ludzie, czy myśmy wszyscy powariowali?" Heroizmu podobnie szaleńczego nikt oczywiście od Christy Wolf nigdy nie żądał. Jej dzisiejsi obrońcy mają niewątpliwie sporo racji, utrzymując, że w NRD nawet nieśmiała próba uczłowieczenia nieludzko schematycznej doktryny była już dowodem wielkiej brawury, skoro o wyśmianiu i odrzuceniu tejże doktryny w ogóle nie mogło być mowy. Dla tego argumentu trudno nie mieć zrozumienia. Co pozostaje natomiast niezrozumiałe, to data pod przemówieniem. Ja sam po jej zauważeniu przyjąłem jako oczywistość, że mam do czynienia z błędem