jednak napotyka na przeszkody niezmiernie trudne do pokonania, czasami wręcz niemożliwe. Najważniejszą z nich jest dostęp do źródeł. Biblioteki krajowe dysponują wprawdzie wcale bogatymi zbiorami, ale jest też dużo luk, braków, zwłaszcza w zbiorach czasopism i druków ulotnych. Dodatkowym zaś utrudnieniem jest arogancki, w gruncie rzeczy obraźliwy wobec naukowca tryb udostępniania posiadanych zasobów druków emigracyjnych. Nawet tzw. samodzielny pracownik nauki Czyli docent lub profesor musi mieć specjalną zgodę kierownictwa instytutu i biblioteki na korzystanie z literatury wydawanej na przykład przez Instytut Literacki w Paryżu. Nie może też wykonać dla swych celów badawczych odbitek kserograficznych interesujących go artykułów czy tekstów literackich zamieszczonych