katastrofalne skutki". <br>Orędownicy 'absolutnie sprzecznej samotożsamości' odrzucali koncepcję <br>praktyki polegającej na 'stawaniu się buddą' (chiń. zuofuo; jap. sabutsu). Z punktu widzenia 'logiki paradoksu' człowiek jest i jednocześnie nie jest 'buddą', nie musi więc stawać się tym, czym już jest. Musi natomiast zajść w jego świadomości zmiana postrzegania rzeczywistości, aby mógł ujrzeć siebie w taki właśnie sposób. Możemy wyróżnić trzy podstawowe rodzaje praktyki zen: <br>&#149; metodę 'dziwnych słów i niepojętych czynów' (chiń. qiyan qixing; jap. <br>kigen kiko), <br>&#149; metodę 'wpatrywanie się w koan' (chiń. kanhua; jap. kanna), <br>&#149; medytację w pozycji siedzącej (chiń. zuochan; jap. zazen). <br>Warto prześledzić związek wyżej wymienionych rodzajów praktyki