o mnie o wiele więcej, niżby to wynikało z mojej porannej rozmowy w pensjonacie. Domyśliłem się, że podżwonili po kolonii polskiej by się poinformować. Ot tak, przez ciekawość czy nieufność. Albo może po prostu przez ostrożność, o której też niejedno naopowiadali mi znajomi. A proszę bardzo! Nic nie miałem do ukrywania. Sprawa, dla której przyjechałem, była całkowicie osobista. Zresztą nawet gdyby coś na jej temat do nich doszło, też nic nie mogło być gorszącego w staraniach, które chcialem przedsięwziąć. Z ich słów jednak sądząc, o tarciach pomiędzy moim ojcem a biskupem Horzelińskim nie usłyszeli. A rylko coś niecoś o mojej rodzinie