Kendalla) i współczynniki siły związku między dwiema zmiennymi (współczynnik F-Yule'a, współczynnik Q-Kendalla, współczynnik C-Pearsona, współczynnik V-Cramera itp.). Na badacza nakładało to jedynie obowiązek poprowadzenia badań na dwóch grupach osób (eksperymentalnej i kontrolnej), zgodnie z kanonem jednej różnicy, albo na jednej pobranej z populacji grupie osób. Sytuacja uległa "komplikacji" z momentem rozprzestrzenienia się coraz bardziej skomplikowanych wielozmiennowych modeli statystycznych. Nałożyły one na badacza obowiązek myślenia o nowych zależnościach między zmiennymi w kategoriach schematu postępowania sprawdzającego hipotezy o tych właśnie zależnościach. Tak zatem, na przykład, test F - w jakimś planie eksperymentalnym opartym na modelu ANOVA - jest zarazem metodą "odkrycia