błonę w postaci uprotonowanego rodnika wodoronadtlenkowego, który po drugiej stronie błony znów może ulec dysocjacji na proton i anionorodnik ponadtlenkowy. O2 przenika więc także przez sztuczne błony fosfolipidowe, nie zawierające białek transportujących aniony. Przejście takie jest jednak dużo wolniejsze i mniej skuteczne, ponieważ prawdopodobieństwo tego, że w fizjologicznym pH anionorodnik ulegnie innej reakcji zamiast protonacji, może być wysokie.<br>Wysuwane są sugestie, że kompleksy anionorodnika ponadtlenkowego z metalami mogą charakteryzować się wyższą reaktywnością niż samotny O2. Tworzeniem kompleksu Al(III) O2 tłumaczono szybsze utlenianie NADH przez źródła anionorodnika ponadtlenkowego w obecności jonów glinu.<br><br>&lt;tit&gt;1.3.3. Nadtlenek wodoru&lt;/&gt;<br><br>Nadtlenek wodoru w stanie