nieustannie łaknący i spragniony miłości. Dopiero Lena sprawiła, że uświadomił sobie w pełni tę fatalną prawdę. Nie kochała go żadna kobieta pomimo wszelkich zalet męskiej urody i charakteru. W chwilach rozczarowań zastanawiał się nad sobą, prowadził, jak na aktora przystało, patetyczny monolog wewnętrzny:<br>- Czego mi brak? Na czym polega moja ułomność? Jakie cechy trzeba posiadać, żeby zyskać uczucie kobiety? Może jestem za mało męski? Nie, nic podobnego! Może nudny? Przeciwnie. Wszyscy są zdania, że jestem interesujący w rozmowie, atrakcyjny, błyskotliwy. Mówili mi to mężczyźni, przyjaciele, osoby obce. Kobiety, z którymi mnie nic nie łączyło, zachwycały się moim sposobem bycia, galanterią, taktem