znikły. Prof. Mmaa wytężył wszystkie zmysły w kierunku, z którego doszedł go ten drugi głos, i dostrzegł w ostatnich rzędach, wysoko na murze, Moją Starą, pachnącą wokoło swą kucharską przyprawą &lt;orig&gt;trichonymphae campanulae&lt;/&gt;.<br> ,,Moja Stara przyszła na wykład - uświadomił sobie profesor i rozrzewniło go to bardzo - znów nie będę miał moich ulubionych cierni, przetrawionych na &lt;orig&gt;trichonymphae campanulae&lt;/&gt;" - dodał sam do siebie, ale przyznać trzeba, że refleksja ta nie zmniejszyła jego rozrzewnienia.<br> Prof. Mmaa przebiegł antenkami po sali. Dr Durchfreud dawał mu znaki, że teraz, chce czy nie chce, musi zająć stanowisko. Takie lub inne. Lecz twarz Niebylejakiego była zupełnie spokojna. Niebylejaki wiedział