bytu) z fundamentów". O ratio kartezjańskiej Heidegger pisał, <br>iż "nie jest ona sędzią sprawiedliwym - bez namysłu strąca wszystko, co do <br>niej nie pasuje, w rzekome bagno tego, co irracjonalne, a przy tym sama <br>wytycza jego granice". <br>Według Heideggera dla logiki formalnej myślenie jest "przedstawianiem <br>bytu w jego byciu". Przedstawianie zaś umieszcza bycie w ogólności pojęcia. <br>"Co jednak dzieje się z namysłem nad samym byciem, to znaczy nad <br>myśleniem, które myśli prawdę bycia? Dopiero takie myślenie trafia na <br>źródłową istotę logosu" - stwierdza Heidegger, podkreślając, że w myśli <br>Arystotelesa, twórcy logiki, źródłowa istota logosu uległa zatraceniu. <br>Heidegger podaje konkretne sytuacje, w których logika