Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
Czyż artysta, podpisując się pod teorią filozofa (albo współzawodnicząc z filozofem), nie przyznałby tym samym, że jest odeń słabszy, mniej interesujący? Pisarz winien raczej mniemać, że jest od myśliciela ciekawszy, potrzebniejszy ludziom. Ale abstrakcyjną myśl pokonać może tylko na własnym terenie - literackim. Niechże więc nie buduje systemu, ale postawę.
Gombrowicz umykał zawsze wszelkiemu przyporządkowaniu: dość go było przyszpilić jakimkolwiek określnikiem, aby się go natychmiast wyparł.
Owszem, bywało, że się na chwilę utożsamiał z partnerami dyskusji.
Podkreślał więc, że z chrześcijaństwem łączy go nieufność wobec człowieka, trwoga przed ciemnościami ludzkiej duszy. Zgadzał się z marksistami, że bez "wyzwolenia człowieka z materialnych uzależnień
Czyż artysta, podpisując się pod teorią filozofa (albo współzawodnicząc z filozofem), nie przyznałby tym samym, że jest odeń słabszy, mniej interesujący? Pisarz winien raczej mniemać, że jest od myśliciela ciekawszy, potrzebniejszy ludziom. Ale abstrakcyjną myśl pokonać może tylko na własnym terenie - literackim. Niechże więc nie buduje systemu, ale postawę.<br>Gombrowicz umykał zawsze wszelkiemu przyporządkowaniu: dość go było przyszpilić jakimkolwiek określnikiem, aby się go natychmiast wyparł.<br>Owszem, bywało, że się na chwilę utożsamiał z partnerami dyskusji.<br>Podkreślał więc, że z chrześcijaństwem łączy go nieufność wobec człowieka, trwoga przed ciemnościami ludzkiej duszy. Zgadzał się z marksistami, że bez &lt;q&gt;"wyzwolenia człowieka z materialnych uzależnień
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego