się w rozdziale 74 zamykającym długi wykaz nawiązek za pobicia i zranienia: jeżeli zdarzy się, że poszkodowany w przeciągu roku umrze z odniesionych ran, "wówczas ten, kto zadał mu ciosy, ma zapłacić [za jego śmierć] tak, jak in angargahtungi, to jest według jakości osoby".<br> Wszystkie te zapisy dotyczyły mężczyzn. Za umyślne zabójstwo wolnej kobiety edykt Rotariego przewidywał ogromną karę 1200 solidów należną w połowie królowi, a w połowie krewnym ofiary. Żadna ocena według jakości osoby nie wchodziła tu w rachubę. Ocenę taką przeprowadzano jedynie w razie nieumyślnego spowodowania poronienia: &lt;q&gt;"Jeżeli ta kobieta przeżyje, należy ją oszacować jako wolną według jej szlachetności