100 m wysokości nosi nazwę pionowego gradientu temperatury. Wielkość tego gradientu dla powietrza suchego, jak wspomniano wyżej, wynosi ok. 10C/100 m. Dotyczy on wyłącznie unoszącej się lub opadającej objętości powietrza suchego (nie dotyczy powietrza otaczającego tę objętość) i jest wynikiem tylko procesów adiabatycznych, dlatego jest nazywany gradientem suchoadiabatycznym.<br> Jeśli unosi się powietrze wilgotne, nasycone parą wodną, spadek temperatury tego powietrza jest wolniejszy. Na skutek ochłodzenia ulega bowiem kondensacji część pary wodnej, a uwolnione w tym procesie ciepło utajone ogrzewa powietrze. W rezultacie zmniejsza się spadek temperatury tego powietrza wywołany unoszeniem się i rozprężaniem. Wielkość pionowego gradientu temperatury w przypadku omówionym