chętnie przechodzi do natarcia.<br><br>Joanna odkłada słuchawkę, szybki prysznic, makijaż, ażurowe pończochy, koronkowy gorset, wysokie buty na obcasach, dopasowany żakiet, jeszcze tylko perfumy, gdy je odkłada, słyszy dzwonek do drzwi, otwiera, on stoi w progu, w jasnym płaszczu, z ciężką torbą przewieszoną przez ramię, w ręku trzyma różę.<br>- Pani Joanna? - upewnia się. <br>- We własnej osobie - odpowiada Joanna i zaprasza go gestem do środka. <br>- Pozwoli pani, że się przedstawię, doktor jestem - ujmuje jej wyciągniętą rękę i składa na niej obleśny pocałunek. - Jak się pani zapewne domyśla, jestem człowiekiem zajętym, wie pani, sympozja, seminaria, wykłady, czy możemy więc od razu przejść do rzeczy?<br>- Oczywiście