w drugiej fazie). Wówczas leki już zbytnio nie pomogą. Pacjent nie czyta, nie rozumie treści filmów, nie jest w stanie śledzić toku rozmowy. Niektórzy mają trudności z mówieniem, używaniem sztućców, rozpoznawaniem najbliższych, a nawet własnego odbicia w lustrze. Tymczasem choroba trwa zwykle 8-14 lat i stale postępuje, coraz bardziej upośledzając chorego. Po jakimś czasie wymaga on całodobowej opieki. Innym problemem są koszty, jakie ponosi on, jego najbliżsi i państwo. Przeprowadzone w ubiegłym roku w Kanadzie badania wykazały, że wydatki rosną wraz z nasilaniem się objawów. Na opiekę nad osobą w łagodnym stadium choroby przeznacza się rocznie 9451 dolarów kanadyjskich. Dla