jedynie w zarząd i użytkowanie. Przyjęto zasadę, iż majątek nieruchomy - zarówno przyznawany przedsiębiorstwu przy jego utworzeniu, jak i nabyty przez przedsiębiorstwo w trakcie jego działalności - pozostawał własnością Skarbu Państwa. Dlatego też zbywanie majątku nieruchomego przez przedsiębiorstwo bądź zaciąganie zobowiązań obciążających ten majątek zostało ograniczone i uzależnione od uzyskiwania każdorazowo specjalnego upoważnienia ustawowego. Natomiast środki obrotowe, tak zwany majątek ruchomy, otrzymały przedsiębiorstwa na własność łącznie z wszelkimi prawami i zobowiązaniami płynącymi z tego tytułu. Działalność przedsiębiorstw oparta została w zasadzie na daleko idącej samodzielności finansowej". W celu finansowania bieżących wydatków przedsiębiorstwa zaciągały kredyty krótkoterminowe, natomiast uzyskanie kredytu długoterminowego zależało od zgody właściwego