Scena wygasa powoli na jej złamanej postaci.<br>W diecezji. BISKUP stoi profilem na tle okna otwartego i trzyma ręce splecione na brzuchu. Młynkuje palcami, najwidoczniej za-dowolony. Machinalne kroki wzdłuż stołu, jakby ignorował przyglądającego mu się coraz krytyczniej SEKRETARZA.<br>SEKRETARZ Eminencjo... Eminencjo...<br>BISKUP zatrzymuje się Idzie?<br>SEKRETARZ Nie... ale Eminencja upoważnił mnie do...<br>BISKUP opuszcza gwałtownie ręce, wciąga brzuch i przygarbia ramiona; zakłada ręce z tyłu Dziękuję.<br>SEKRETARZ z uśmiechem dworskiego choreografa Jeszcze tylko kapelusz kardynalski - za pan brat z rzymskimi dostojnikami... Najistotniejsze... to ramion załamanie, tak żeby widać było, że pokorne skupienie... że świat materii nie ma dostępu do bisku