a organizacje młodzieżowe, które przejęły nad nią patronat, czynią niewiele więcej. Tymczasem audycje kosztują i to niemało.<br>Programy nie szkolne pochłaniają nieco ponad 60 proc. godzin na antenie przeznaczonych na oświatę i popularyzację wiedzy. Opinie dziennikarzy oświatowych nie mogą być miernikiem ich popularności, ale publicyści mogą i powinni współdziałać w upowszechnianiu informacji o nich. Wymiana poglądów w trakcie sesji ujawniła taką potrzebę. Radio oddziałuje na słuch, który u większości ludzi jest słabszym organem percepcyjnym niż wzrok. Wprawdzie sporadycznie można spotkać się z prezentacją programów oświatowych PR w prasie, ale informacje dotyczą przeważnie audycji szkolnych. O ich popularyzację dba samo radio, wydając