nigdy posądzonym o wrogie uczucie do Rosji. Jego eseje krytyczne z tych lat dzisiaj już śmieszą swoją prostacką propagandą i uproszczeniami godnymi czeladnika szewskiego. A kiedy wywęszył, że w górnych warstwach partii zaczyna się coś psuć, że pojawiają się pierwsze ruchy reformatorskie, pozwolił sobie na Poemat dla dorosłych, który jakby uprzedzał październik 1956 roku. Kazimierz nie brał udziału w toczącym się życiu politycznym, niechętnie chodził na zebrania POP i dość sceptycznie wyrażał się o kolegach zaangażowanych po uszy w różne koterie skupiające się wokół aktualnych postaci politycznych.<br>Jedni kręcili się koło towarzysza G., inni optowali za towarzyszem B.<br>Stąd ta wierność