tym nie tylko tytuły naukowe i kwalifikacje zawodowe, zdobyte przez prezydentów, premierów i ministrów państw afrykańskich. świadectwem tego jest również linia rozwojowa i struktura społeczna murzyńskiej Afryki.<br>Na wstępie tego artykułu podkreśliłem pewne cechy charakterystyczne wspólne większości krajów rozwijających się, a szczególnie ich wysoce złożoną strukturę społeczną z niewielką warstwą uprzywilejowaną i proporcjonalnie olbrzymią masą nieuprzywilejowaną. Ta dysproporcja odzwierciedlona jest również (choć w mniejszej skali) w stosunku mniejszości miejskiej do większości rolniczej. W takiej, wielce uproszczonej, strukturze społecznej i w braku silnej klasy średniej w ośrodkach miejskich ilość zawodów otwartych dla ludzi wykształconych jest ograniczona. Brak jest również silnych grup zawodowych