pierwszej ręki od Klausa Hehnera, poznanego przed laty w Niemczech. Zamiast jak Bóg i mapy pilotowe nakazują, Klausiu porwał się (1969 roku), by żeglować do Japonii północną trasą. Pod prąd i pod wiatr będzie szybciej - tak chyba myślał. Miałem go za kompletnego wariata (oczywiście prywatnie jest to uroczy chłop, posiadający uroczą, co się rzadko zdarza, rodzinę). Teraz zmieniam zdanie. Gdyby jego "Mex" szedł dziś tą samą drogą, miałby doskonałe pełne wiatry niosące go do Japonii. Właśnie te, z którymi ja, "mądry" żeglarz nawigujący według locji i map pilotowych, szarpię się piętnasty dzień. Ale ocean nie jest bity w ciemię i dołożył