na "Anzelmie" !<br> Wyraźnie był przestraszony. Ale w płochliwych spojrzeniach na teścia lęk mieszał się z błyskami ponurej uciechy. Kierownik szkoły Zarychta, pomimo swej pozycji miejscowego aktywisty, wobec Lewandowskiego zawsze dotąd niemile odczuwał pewną nijakość i bezbarwność swej osoby. Kiedy na przykład obaj zasiadali w prezydiach różnych miejscowych obchodów, wieców i uroczystych akademii, gdzież mu tam było do popularności i respektu, jakimi otaczano w ubiegłych latach postać starego bojownika sprawy robotniczej? Rozumiał, że inaczej być nie mogło, ale to tylko pogłębiało w nim uczucie jakiegoś upośledzenia, z którego w zwykłym biegu rzeczy nie sposób było się wyzwolić. I otóż to, co się