oczywiście przekonuje moje wyjaśnienie. A wydaje mi się też, że można się nim posłużyć do zrozumienia pewnej linii rozwojowej w pisarstwie filozoficznym Kołakowskiego.<br> Przedtem ważne zastrzeżenie. Przedstawię schemat ewolucji poglądów Kołakowskiego. Ale tu też - podobnie jak poprzednio - mam na uwadze swego rodzaju racjonalną rekonstrukcję postawy czy potrzeby, która filozofowanie Kołakowskiego uruchamia.<br> Pierwsza faza to marksizm, przeżywany i uprawiany jako najogólniejsza i ostateczna forma wszystkiego. Tu &lt;hi&gt;potrzeba Absolutu&lt;/hi&gt; dochodzi do głosu, moim zdaniem, w niezmąconej postaci.<br> Ale oto okazuje się - druga faza - że marksizm bynajmniej nie prowadzi do Absolutu. Prowadzi do relatywizmu, historyzmu, instrumentalizmu, sceptycyzmu. Filozof w tej fazie czyni gest heroiczny