współżycie seksualne może być projekcją egoizmu, traktowaniem drugiej osoby jako środka do osiągnięcia swoich celów, i wtedy nie ma ono ze świętością nic wspólnego. Ale to jest złe użycie swojej i cudzej seksualności. Natomiast erotyka, która jest wyrazem osobowej wspólnoty, która włącza seksualność w całość doświadczenia miłości, która komunię osób urzeczywistnia i zarazem pogłębia, jest czymś pięknym i świętym.<br>Ale przecież w historii Kościół miał bardzo krytyczny, wręcz negatywny stosunek do ludzkiego ciała. Wzorcami osobowymi przez wieki byli święci, którzy się umartwiali, poniżając własne ciało. Czy ta prawda o godności ludzkiego ciała jest czymś nowym w chrześcijaństwie? Czy dopiero współcześnie została