Medytację prowadzącą do całkowitego <br>wyciszenia uważano za błędną drogę do 'oświecenia', ponieważ pomija ona <br>dynamiczny aspekt 'natury buddy', obecnej wszędzie i w każdym momencie. <br>Dahui podkreślał, że nie wolno wyciszać 'jaźni jednostkowej', ponieważ <br>w 'oświeceniu' musi nastąpię przekroczenie wszelkich przeciwieństw, a więc <br>także przeciwieństwa ruchu i bezruchu. Dahui pisał: &lt;q&gt;"Należy uspokoić jaźń, <br>która znajduje upodobanie w wyciszeniu i dąży do wyeliminowania ruchu <br>i zmian, traktując je jako zakłócenia".&lt;/&gt; Hongzhi odpowiedział na ataki <br>Dahui w swojej pracy Pieczęć wyciszonej medytacji (chiń. Mozhaoming; jap. <br>Mokushomei), podkreślając, iż medytacja zazen zawsze była praktyką 'buddów' <br>i patriarchów.&lt;q&gt; "Rzeczywistość odsłania się temu, kto zapomina w ciszy