katolicyzmie nie ma możliwości bezpośredniego sporu między sumieniem a urzędem nauczycielskim. <q>"Sumienie nie może wejść w bezpośredni konflikt z nieomylnością Kościoła lub papieża, bo ta dotyczy tylko zdań ogólnych lub potępienia zdań szczegółowych"</> (List do księcia Norfolku). Kiedy jednak zdarzają się spory, dotyczyć to może jedynie spraw praktycznych, kiedy <q>"papież ustanawia prawa lub wydaje rozkazy"</>. Wówczas pójść za głosem sumienia wbrew rozkazowi papieskiemu jest obowiązkiem katolika. Musi on jednak wówczas dokładnie zbadać sytuację i dowieść sobie samemu przed obliczem Boga, że ma słuszność. Pierwszym odruchem katolika powinno być jednak zawsze pełne szacunku posłuszeństwo. Jedynie motywy najważniejsze, świadomość absolutnego przekroczenia głosu sumienia