wyrośli w klimacie akademii kolorystycznej. Inna rzecz - co to dało? Jakie spowodowało nawyki? W moim pokoleniu nie było buntu przeciwko kolorystom. Owszem, niekiedy puszczało się mimo uszu ich nauki. Ale nie było walki, tarcia... myśmy byli zbytnio pochłonięci własnymi sprawami, własnymi pomysłami.<br>Mój niepokój budzi to, że kapiści dali się "usynowić" przez Polskę Ludową, że nigdy nie wykonali żadnego gestu dezaprobaty lub oporu. Tylko Hanna Rudzka-Cybisowa miała odwagę (w latach siedemdziesiątych) związać się z opozycją. Lecz nie znajduję przyczyn, dla których Dunikowski robił pomnik Stalina, a Jan Cybis malował radę zakładową. W tym samym czasie Eibisch malował Lenina... Nie moją