termin gairethinx (gaire - włócznia, thing - wiec). Oznaczał on najczęściej prawomocną, publicznie dokonaną darowiznę, ale edykt Rotariego, jak czytamy w epilogu tej kodyfikacji, ogłoszony został na zgromadzeniu, gdzie "przez gairethinx zgodnie z obyczajem naszego ludu potwierdzono, że ma to być prawo trwałe i niewzruszone" (per gairethinx secundum ritus gentis nostrae confirmantes, ut sit haec lex firma et stabelis)24.<br>Na ślady tego samego rytuału wiecowego natrafiamy u ludów słowiańskich. W sierpniu 1128 r. na samym początku drugiej wyprawy misyjnej do Pomorzan, św. Otton z Bambergu wystąpił na wiecu w Szczecinie. Wystąpienie jego przerwał kapłan pogański (pontifex idolorum), który uderzył laską w słup