określającej relatywny zanik norm w społeczeństwie) rozumie przez nią sytuację niemożności zaspokojenia przez jednostki (i grupy społeczne) kulturowo ukształtowanych potrzeb przy użyciu społecznie aprobowanych środków. Chodzi tu zatem o charakterystyczną dla okresu zmiany społecznej (dotyczącej większości współczesnych społeczeństw) sytuację rozbudzonych pragnień przy braku realnych warunków ich zaspokojenia. Część teoretyków problemu uważa za nietrafne posługiwanie się terminem "napięcie motywacyjne" i zastępują je pojęciem "deprywacja". Dotyczy ono nie tyle deprywacji pojmowanej w sensie absolutnym (brak środków do życia, dachu nad głową itd.), ile relatywnej: w zestawieniu z sytuacją innych porównywalnych grup społecznych. Krytyka tej koncepcji patologii społecznej sprowadza się, najogólniej rzecz ujmując, do niewielkiej