wspólnego zrobienia, że nie wystarcza nam czasu na organizowanie imprez. Poza tym zawsze pojawia się problem: mają być moi znajomi czy jego? Zaprosiłam moich, prawie całą klasę z liceum, nie widzieliśmy się ładnych kilka lat i trochę się stęskniłam za starymi kumplami. Kiedy zaczęli się schodzić, biegałam z aparatem i uwieczniałam jedwabne piżamy á la "stary angielski arystokrata w niedzielny poranek" oraz siatkowe podkoszulki w stylu "Al Bundy przed telewizorem". Spędziliśmy wieczór na wspominaniu afery, jaka wybuchła, kiedy ktoś wsypał upiornej matematyczce sproszkowaną kredę do herbaty. Albo jak na szkolnej wycieczce opróżniliśmy w stołówce gaśnicę pianową - cud, że nikt się nie