dobrać taki zbiór W , aby określony przezeń schemat S był optymalny w przyjętym rozumieniu. I będzie wtedy można powiedzieć, że racjonalność w sensie praktycznym tak dobranego schematu na tym właśnie polega, iż ze względu na działanie o danym ryzyku R schemat ten jest w ustalonym sensie optymalny.<br> Oczywiście całe to uzasadnienie zależy od wspomnianej definicji optymalności. Rozmaite definicje były już od czasów Laplace'a proponowane. Można oczywiście (i należy) dyskutować zalety i wady każdej z nich, można je oceniać ze względu na jakieś postulaty (których wybór jest znowu sprawą podlegającą, w różnym zresztą stopniu, dyskusji), z góry jednak trzeba się spodziewać, że