rysunków inspirowane indiańskim folklorem plecionki, suszone bukiety, jednym słowem sugestia domowego wnętrza, gdzie z radością przychodzą przyjaciele, by napić się herbaty i pogadać. I ja przecież, jak w starej turystycznej piosence o bukowej chałupie, chciałem stworzyć przyjazny dom i żyć w otoczeniu kumpli, a zostałem w warownym osiedlu strzeżonym przez uzbrojonych strażników z elektronicznym podglądem zupełnie sam. Sam z moją rodziną i lękliwą modlitwą o małe nic złego. Jakby w odniesieniu do mnie, indywidualnie, sprawdzić się miała przepowiednia Fukuyamy o końcu historii: powalczyłem o wolną Polskę, rozrzuciłem trochę ulotek, podrukowałem podziemnych pisemek, powrzeszczałem na demonstracjach i oto wyczerpałem już swój limit