autorki Malwiny każą spojrzeć na nią jako na pisarkę przeszczepiającą na teren Polski nie znane dotąd gatunki literackie i nowy smak artystyczny. Dochowane autografy Wirtemberskiej przekonują, że jej twórczość, nie w pełni dotąd opublikowana, wyrażała cechy i tendencje charakterystyczne dla pisarzy przełomu porozbiorowego. Oddalała się od klasycystycznych, ponadczasowych norm estetycznych, uznawała nowość i artystyczną „wolność" za istotne wyznaczniki wartości. Odwoływała się do przeszłości, poszukując składników odnowy zarówno w epoce „rycerskiej", jak i historii rodzimej, a także burzliwej współczesności. Pojawiło się w twórczości Wirtemberskiej zrozumienie artystycznej roli, jaką może pełnić biograficzny detal lub środowiskowe realia przetransponowane na materię powieściowych przedstawień