które decydent ocenia konsekwencje swoich działań, są ponumerowane od 1 do n. ((...)) Wówczas rezultaty jego współpracy z ekspertem mogą być reprezentowane przez:&lt;gap&gt;. W powyższym wyrażeniu u, jest wartościowaniem konsekwencji ze względu na ich i -ty aspekt (na przykład rozmiar bezrobocia, zanieczyszczenie atmosfery lub nakłady finansowe). Jeśli funkcje u, posiadają własności użyteczności, problem decyzyjny (1) może zostać uproszczony do postaci:&lt;gap&gt;. Innymi słowy, niepewność zostaje wyeliminowana dzięki oszacowaniu prawdopodobieństw warunkowych ze względu na a . Decydentowi pozostaje ustalenie uporządkowania preferencyjnego ze względu na A na podstawie pozycji, jaką zajmują elementy A w n -wymiarowej przestrzeni częściowych wartościowań.<br> Teorie racjonalnego zachowania nie mają nic do