nie przeżywać. Ale co innego jest stchórzyć i iść do szynku, oszałamiając siebie świadomie, a co innego stanąć z trudnościami twarzą w twarz.<br> Pragmatyści wynieśli do godności prawdy wszelkie irracjonalne bzdury, jeżeli te bzdury są pożyteczne dla rozwoju społeczeństw. &lt;q&gt;&#132;Idee, o które się starano dawniej, były niezależne od bezpośredniej użyteczności i nie przez to były one prawdziwe lub fałszywe, że pomagały lub szkodziły danej grupie społecznej. Może być, że miały one wartość dla tej lub innej klasy, ale wartość ta nie była kryterium dla ich twórców. Pragmatyzm był zawsze, ale nie był programowym. W programowości pewnych idei zaznacza się charakterystyczna