Typ tekstu: Książka
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
teorii, wprowadźmy nowe pole, które nazywać będziemy polem grawitina, takie że

Wariacja . w tym członie skasuje człony .S podane powyżej. Jeśli będziemy teraz
w kolejnym kroku wariować działanie S+S1, to oczywiście jedyne nieznikające wyrazy pojawią się w wyniku wariowania wyrażenia stojącego przy polu grawitina:

Można jednak łatwo sprawdzić, że w celu skasowania tego wyrazu wystarczy założyć
transformację Ponieważ jest proporcjonalne do więc transformacja ta nie wpływa na wariację S1.
Prowadząc tę procedurę dalej, otrzymamy teorię daną działaniem

Teoria ta jest najprostszym przykładem teorii supergrawitacji, czyli teorii z niezmienniczością zarówno względem reparametryzacji, jak i względem lokalnych transformacji supersymetrii. Podobnie jak w globalnej
teorii, wprowadźmy nowe pole, które nazywać będziemy polem grawitina, takie że <br>&lt;gap&gt;<br>Wariacja . w tym członie skasuje człony .S podane powyżej. Jeśli będziemy teraz <br>w kolejnym kroku wariować działanie S+S1, to oczywiście jedyne nieznikające wyrazy pojawią się w wyniku wariowania wyrażenia stojącego przy polu grawitina: <br>&lt;gap&gt;<br>Można jednak łatwo sprawdzić, że w celu skasowania tego wyrazu wystarczy założyć <br>transformację &lt;gap&gt; Ponieważ &lt;gap&gt; jest proporcjonalne do &lt;gap&gt; więc transformacja ta nie wpływa na wariację S1. <br>Prowadząc tę procedurę dalej, otrzymamy teorię daną działaniem <br>&lt;gap&gt;<br>Teoria ta jest najprostszym przykładem teorii supergrawitacji, czyli teorii z niezmienniczością zarówno względem reparametryzacji, jak i względem lokalnych transformacji supersymetrii. Podobnie jak w globalnej
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego